دیشب دو بار پشت سر هم گوشیم زنگ خورد، و تا من برسم قطع شد. شماره نا آشنا بود کمی نگران شده بودم ، شماره رو گرفتم و اون ور خط یه مرد جواب داد، خودش رو به اون راه زده بود. بهش گفتم که چند بار از اون شماره بهم زنگ زدن و اون ناشیانه پرسید که آیا این شماره مال"ابراهیم"؟ است و من گفتم که اشتباه گرفته و دیگه بهم زنگ نزنه، وقتی قطع کردم صداش رو شنیدم که هنوز داشت حرف می زد.
امروز دوباره بهم زنگ زد و بعد تا من گوشی رو برداشتم قطع کرد، زنگ زدم به مازیار و شماره رو بهش دادم ازش خواستم تا یه "گفتگوی انتقادی"! باهاش داشته باشه. مطمئن بودم مازیار منطقی تر از اونه که بخواد غیر مودبانه برخورد کنه، حدسم درست بود و گویا آقای مزبور با کلی عذرخواهی از اینکه مزاحم دختر! مازیار شده قول داده بوده که تکرار نکنه.
به احتمال قوی موضوع مزاحمت اون اقا تموم شد، اما موضوعی که برای من دوباره دغدغه شده اینه که آیا من حق داشتم تا برای حل مشکلی به این کوچیکی یه حمایت مردانه رو بطلبم؟
اونوقت ادعاهای فمینیستی رو چه جوری میشه با این رفتارها جمع کرد؟؟؟
جنابعالی زحمت بکشید کلا ادعای فمنیست بودن نکنید.....
پاسخحذف